Prace

 ODKRYWCY są W KAŻDYM WIEKU

 Oto lista tematów badawczych, nad którymi  pracowali uczniowie klas odkrywców  podczas pobytu w Szymbarku.

 TEMAT BADAWCZY- jest próbą odpowiedzi na podane niżej pytania.

1.Jacek: Czy zło jest zawsze złem ? Analiza na podstawie bajek, legend i mitów.
2.Krzysiu I: Jak w konstrukcji samolotów w czasie II wojny wykorzystywano wiedzę o aerodynamice? Jakie rozwiązania stosowano i jakie były ich dalsze losy?
3. Paweł: Jakie rozwiązania techniczne wykorzystuje się przy budowie mostów?
4. Patryk: Różne rozwiązania technologiczne związane z sygnalizacją kolejową i podkładami pod szyny. Dlaczego transport kolejowy rozwija się w innych krajach, a w Polsce traci na znaczeniu?
5. Marcin : Czym się różnią miedzy sobą różne gatunki chomików?
6.Grześ: Dlaczego niektóre ptaki utraciły zdolność latania?
7. Kasia : Jakie są przyczyny zainteresowania się origami ? Od czego może zależeć to, że dla niektórych orgiami staje się pasją, a dla innych nie?
8. Marika : Dlaczego na pewnych obszarach lepiej przyjmują się drzewa iglaste, a gdzie indziej pojawiają się obszary lasów mieszanych lub liściastych? Próba odpowiedzi na przykładzie m.in. lasów gdyńskich.

9.Natalia: Jak muzyka może wpływać na ludzi? Dlaczego ludzie słuchają m.in. muzyki klasycznej ? Co wpływa na preferencje muzyczne?
10.Daria: Jakie są podobieństwa a jakie różnice między owczarkiem niemieckim a wilkiem?
11. Ania: Czym jest mobilizacja i jak ona wpływa na ruchy konia? Próba opisu zachowań konia na podstawie własnych obserwacji.
12. Ewa: Dlaczego mój pies mimo, że miał być rasowy, nim nie jest?
13. Dorota: Czy kobiety są słabą płcią? Jak doszło do tego, że każda płeć ma swoje mocne i słabe strony? Dlaczego mężczyźni zachowują się jak dzieci?
14. Ola: Jak przystosowały się do życia różne gatunki gadów? Czym się różnią miedzy sobą?
15. Anna II: Co mnie popycha do tego, żeby doskonalić jazdę na deskorolce? Jakie ewolucje można na niej wykonać?
16. Marta: Czy mamy wpływ na nasze sny? Dlaczego śnimy i czy sny są nam potrzebne?
17. Joasia: Skąd wywodzi się taniec irlandzki? Jakie ćwiczenia przygotowują do niego? Jakie formy w nim występują ? Dlaczego tak różni się od innych tańców?

18. Danusia: Jak mogły zachować się fragmenty szkieletu sprzed 2 milionów lat? Dlaczego te znaleziska są tak rzadkie?
19. Janek: Czym jest nanotechnologia?
20. Piotr: Jak doszło do tego, że powstał człowiek?
21. Michał: Jak człowiek może wyglądać w przyszłości?
22. Andrea: Dlaczego lubię śpiewać?
23. Krzysztof II: Co to są asteroidy i jak powstają?

TEMATY INTERDYSCYPLINARNE

podjęte przez MARIANA CHWASTNIEWSKIEGO w pierwszej klasie odkrywców
rok szkolny 2001/2002

Doświadczalne potwierdzenie teorii Einsteina
Portret Alberta Einsteina
Dziwne losy Linneusza w Vaxjo
Opis doświadczeń w Xperiment Huset w Vaxjo
Prezentacje scen z biografii wielkich odkrywców
Przystosowanie się zwierząt i roślin do różnych warunków życia

Jakie zmiany zachodzą aktualnie na Galapagos?
Obserwacje astronomiczne we Fromborku
Obserwacje przyrodnicze w ogrodzie
Budowanie modeli przestrzennych i konstrukcji z wykorzystaniem: Struktury, Bampa i piasku
Zajęcia edukacyjne w Muzeum Oceanograficznym i Akwarium Morskim
Związki kryształów i genów z matematyką
Jak doszło do powstania lądów na Ziemi?
Ćwiczenia twórczego myślenia – Myślące Kapelusze
Obserwacje nieba za pomocą Starry Night Bundle i nocne obserwacje nieba w Obserwatorium Astronomicznym we Fromborku

Badanie PH gleby
Jak nauka pomaga w wyjaśnianiu zagadnień z prehistorii?
Różne hipotezy związane z pochodzeniem człowieka
Za pomocą jakich wskazówek przyrodniczych orientujemy się w terenie ?
Czy Wszechświat rozszerza się czy kurczy?
Jakie są przyczyny zmian ewolucyjnych na Galapagos?
Opisujemy zależności między zmianą pogody, a liczebnością zwierząt na poszczególnych wyspach Galapagos
Legwany, zięby, głuptaki i żółwie podlegające zmianom ewolucyjnym w żywym laboratorium na Galapagos
Historia zapisu liczb i odkrycie zera

Geometryczna analiza perspektywy
Ognisty pierścień Ziemi – zależności między powstawaniem wulkanów a budową Ziemi
Odkrycia Jamesa Cooka i jego przyrządy pomiarowe
Podróże Magellana
Jakie odkrycia renesansu zmieniły świat?
Zapis doświadczeń z grochem Gregora Mendla
Koło czasu Karola Darwina
Kim był Izaak Newton i czego dokonał? Jakie eksperymenty przeprowadził?
Początki nowoczesnej nauki . Postawa Galileusza i jego doświadczenia.

Opis wycieczki do Biskupina. Jak odtworzono życie ludzi w Biskupinie w czasie festynu archeologicznego?
Ankiety: Kim jestem?
Jakie są moje zainteresowania?
Co zamierzam zrobić w ciągu roku szkolnego? Co potrafię robić? Co potrafię przedstawić? Dlaczego warto być uczciwym?
Technika zarządzania sobą – Plan it yourself
Całoroczna praca z kalendarzem

Praca Jacka Chwastniewskiego, lat 14
O czym dorośli powinni pamiętać.

Tytułowy bohater dzieła Antoine de Saint-Exupery, Mały Książę jest małym chłopcem o jasnozłotych włosach i drobnej posturze zamieszkującym asteroidę B-612. Nie wiemy, ile ma lat, być może w ogóle nie ma wieku-przecież nigdy nie wiadomo, jak to jest z czasem na innych planetach.
Mały Książę to bardzo niezwykla postać. Jest analogią zwykłego, małego dziecka, które pragnie poznać życie i po swojemu zrozumieć jego sens. Podczas swojej wędrówki przez wszechświat poznaje bezlitosny i absurdalny świat dorosłych, z każdą chwilą uświadamiając sobie coraz głębiej, że zupełnie do niego nie pasuje. Swoje uczucia podsumowuje krótko: „Dorośli są naprawdę bardzo, bardzo śmieszni”. Jest naiwny i prostolinijny, nie kłamie i nie oszukuje. Chce wierzyć wszystkim, których spotka , szukając odpowiedzi na pytanie, czym jest miłość i przyjaźń. Dzięki swoim nowym przyjaciołom, Lisowi i Pilotowi, przekonuje się o tym, że najważniejsze jest niewidoczne dla oczu, że prawdziwie patrzy się tylko sercem. Każdy z dorosłych stwierdziłby: „To przecież zupełnie oczywiste…”, a to oznaczałoby, że nie rozumie nic- całkowicie nic. Dlatego właśnie Mały Książę nie pasuje do „dojrzałego” świata, jest inny i niepowtarzalny, jak każde dziecko.

Chłopiec zamieszkujący B-612 to na pewno jedna z najpiękniejszych postaci literackich. Dorosłym ukazuje, że świat dzieci składa się z małych radości, towarzyszących odkryciom, miłości, czy podróżom, dzieciom, że ich czas jest najpiękniejszym okresem w życiu, który powinno się dobrze wykorzystać…

Justyna Brzezińska
wiek: 14
klasa odkrywców- IIIo
Praca nagrodzona w OGÓLNOPOLSKIM KONKURSIE LITERACKIM
Polska wobec wyzwań XXI wieku

Niepełnosprawni wśród nas.

Jak zachowujemy się, gdy na ulicy mija nas kobieta na wózku inwalidzkim? Jak reagujemy na wołanie o pomoc niewidomego mężczyzny? Patrzymy
na niepełnosprawnych z wrogością, obojętnością, czystym politowaniem, czy może
z czymś więcej – z chęcią pomocy? Warto zadać te pytania, by uświadomić sobie swój stosunek do ludzi poszkodowanych przez los. Nie każdy przyzna się
do pogardy, szyderstwa, ulgi – że takie nieszczęście nie przydarzyło się jemu. Patrząc
na swoje zachowanie z perspektywy czasu, wstydzimy się ślepoty swego serca
i rozumu.
Sądzę, że niewiele osób jest w stanie ofiarować innym ludziom, także niepełnosprawnym, bezinteresowną pomoc. Istnieje nutka prawdy w tym, że kolejne pokolenia są coraz mniej pomocne i dbają głównie o siebie. Wynika to z tego,
że obawiają się nieuczciwości i podstępu ze wszystkich stron. Trudno im się dziwić, skoro na ulicach jest coraz niebezpieczniej. Zdarzają się nawet osoby udające inwalidów w celu wyżebrania pieniędzy od nieświadomych niczego przechodniów. Stawiają nas w trudnej sytuacji, ale w jeszcze gorszej – prawdziwych niepełnosprawnych, którzy z trudem borykają się z życiem. Stąd wielu z nas, słysząc głos serca: „Pomóż im! Nie mijaj bezczynnie! Zrób coś… cokolwiek!”, odpowiada,
że przecież nie stoi najlepiej finansowo, ma za mało czasu dla swojej rodziny,
co dopiero dla kogoś obcego.
Nasz naród jest wiecznie zapracowany. Idąc codziennie do szkoły, mijam dziesiątki ludzi, niesamowicie się spieszących. W kilka godzin później sama niemal biegnę, by nie spóźnić się na zajęcia muzyki, czy języków obcych. Czasem po prostu zgłodniała pędzę na obiad. W tym pośpiechu bardzo trudno jest dostrzec ludzi
w potrzebie. Ci, którzy mogą sobie pozwolić na wolniejszy krok także nie zauważają żebrzących, czy innych potrzebujących czyjejś pomocy, ponieważ nie chcą ich widzieć. Pragną zapomnieć o wszystkich problemach tego świata, o nędzy
i cierpieniach. Chcą czasem oderwać się od tej ponurej rzeczywistości i poczuć się radośnie, a nieszczęścia niepełnosprawnych wcale nie poprawiają im humoru. Człowiek myśli głównie o sobie, zamiast choć przez chwilę zastanowić się nad problemami innych.
Jak obudzić w przeciętnym człowieku chęć miłosiernej pomocy? Skoro wciąż myśli o sobie, niech wyobrazi siebie w sytuacji niepełnosprawnego. Pomyśl – już nigdy nie usłyszysz, jak ktoś do ciebie mówi, przestaną śpiewać ptaki, radio zamilknie jak grób; ani wiatru, ani deszczu, ani grzmotu – już nic nie usłyszysz. Tak czują się głusi – cały świat do nich milczy niczym obrażony.
Albo wyobraź sobie, że wszystkie cuda świata znikają – przepadają bez wieści. Ledwo czujesz ich istnienie, ponieważ wszystko jest, ale jakby go nie było. Dookoła czarna otchłań, mimo to czujesz, że wszystko wciąż jest na swoim miejscu. Tak wygląda życie niewidomych – cały świat ogarnęła ciemność, której żadne światło nie potrafi rozświetlić.

A gdybyś był, niemową, jak byś się czuł? Tyle języków na świecie, a ty nie możesz wykrztusić z siebie ani jednego słowa. Wszystkie emocje dusisz w sobie,
bo nie wiesz jak je wyrazić. Przecież mowa jest skarbem, źródłem wszelkich kontaktów międzyludzkich. Cóż to za życie bez niej?
Kolejną sytuacją, jaką możesz sobie wyobrazić, by pojąć nieszczęście niepełnosprawnych, jest amputacja nogi. Już nigdy nie pójdziesz na spacer,
nie pobiegniesz z przyjacielem, nie zagrasz w „nogę”. Siedzisz na wózku inwalidzkim. Wszyscy patrzą na ciebie ze sztucznym współczuciem. Przecież ty nie oczekujesz litości! Chcesz tylko zwyczajnie pójść do sklepu i zrobić zakupy.
A teraz tylko pomyśl – masz blizny na całym ciele, po pożarze. Wyglądasz jak maszkara, na którą patrzą z odrazą i obrzydzeniem. Nie pomogą nowe kosmetyki, lepszy makijaż – i tak jesteś brzydka. Nici z zawarcia nowych znajomości. Kto cię taką zechce? Czujesz się samotna i niekochana.

Każdy niepełnosprawny stracił jakąś materialną część siebie, ale także jest uboższy pod względem duchowym, uczuciowym. Świat stał się dla niego brzydki, zły, stracił cały urok. Życie także zszarzało, a człowiek traci jego sens. Najgorzej jest gdy nie może od nikogo oczekiwać opieki, troski. Samotność doskwiera jak nigdy dotąd.
Ludzie! Wyobrażacie już sobie, kim jest inwalida, co czuje i przeżywa? Jakże teraz możecie dodawać mu bólu poprzez odtrącenie na margines społeczny?! Zrozumcie, że niepełnosprawny to człowiek taki jak każdy inny – wcale nie gorszy
i zasługuje na odrobinę ciepła, odrobinę miłości.
Jeżeli wciąż uważasz, że twój budżet nie pozwala na pomoc materialną, wesprzyj bliźniego duchowo. Weź pod rękę niewidomego, opowiedz wszystko co widzisz, a ciemna pustka przed jego oczyma rozbłyśnie barwami wyobraźni. Widzisz inwalidę, który resztkami sił pcha koła swojego wózka? Popchnij więc ten wózek
i zabierz go do parku. Porozmawiaj przez chwilę, by ta osoba poczuła się kochana
i potrzebna. Wypełnij choć na chwilę jej samotne życie!

Uważasz taką pomoc innemu człowiekowi za stratę czasu? Pobyt z nią
na pewno przyniesie więcej dobra niż oglądanie meczu piłki nożnej w telewizji.
Pełen wdzięczności uśmiech niepełnosprawnego wynagrodzi ci cały stracony czas. Odszukaj więc piękno w człowieku z poparzoną twarzą. Niech poczuje się znów ładnym – tak bardzo mu na tym zależy. Jest wiele sposobów by pomóc – wystarczy tylko chcieć.
Nie pozwól, byś sam stał się inwalidą – ślepym i głuchym na potrzeby innych! Zdobądź się na odwagę i odrobinę miłości, by rozweselić życie niepełnosprawnych. Także ty możesz wyleczyć ich z kalectwa duszy.